3 η ώρα. Δεν με πιάνει ύπνος, αλλά δεν μου φταίει κανείς. Κάθε γουλιά espresso μετά την 8η βραδυνή πληρώνεται με ορθάνοιχτα βλέφαρα, μετά τα μεσάνυχτα. Και αφού κάποια στιγμή η όρεξη για τα Μακροσεισμικά αποτελέσματα του σεισμού της ΒΔ Πελοποννήσου του 2008 πάει περίπατο και το βιβλίο τελειώνει, ανοίγει τηλεόραση, σπάνια μεν αλλά μοναδικό μέσο να βαρεθεί και να νυστάξει κανείς.
Ξημερώνει 5η Αυγούστου, Παρασκευή. Ζέστη, τζιτζίκια. 3 Αυγούστου πριν από 36 χρόνια φεύγει από τη ζωή ο Ανδρέας Εμπειρίκος. Ποιητής του υπερρεαλισμού, ψυχαναλυτής, φωτογράφος. Δεν έχω διαβάσει πάρα πολλά από τα έργα του, πολλά ποιήματα και κάποια πεζά. Βάλσαμο.
Η ΕΤ1 ξεπέταξε την επέτειο θανάτου αυτού του μεγάλου ποιητή, βάζοντας μια εξαιρετική εκπομπή του 2002-3 στις 3 η ώρα το πρωί. Να την δουν ποιοι; Και να θες να μείνεις ξύπνιος τέτοια ώρα, είναι μάλλον δύσκολο, εκτός αν έχει δουλέψει η καφεΐνη ανάποδα. Δεν είδα άλλη τηλεόραση σήμερα και χτες. Δεν γνωρίζω αν αποτελεί τη μοναδική αναφορά στην επέτειο θανάτου του ποιητή η εκπομπή 3-4 το πρωί. Μακάρι.
Το ελπίζω, γιατί αν δεν βρήκαν μέσα στον Αύγουστο ένα κενό για αφιέρωμα στον ποιητή μια ώρα λογική ώστε οι τηλεθεατές να ξεπεράσουν, έστω και κατά τύχη τα όρια του στατιστικού λάθους, αν μιλάμε για ξεπέτα, τότε πάμε κατά διαόλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου