Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Τέχνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Τέχνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Οριακή Βία - Tungsten

Τώρα θα μου πείτε τι σχέση μπορεί να έχει το Βολφράμιο με τη βία. Αφορμή  η ομώνυμη ταινία του Γιώργου Γεωργόπουλου. Το Βολφράμιο πάντα το χάζευα, μ' αρέσουν οι λάμπες πυρακτώσεως με το νήμα βολφραμίου, μπορώ να τις χαζεύω με τις ώρες. Αναγκαίο κακό οι λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας οι οποίες όμως μου στερούν τη χαρά της παρατήρησης του μεταλλικού νήματος που φλέγεται. Από τις χαλαζιακές φλέβες στους πηγματίτες, κλεισμένο σ'ένα γυαλί να μετατρέπει την ηλεκτική ενέργεια σε φωτιά, φως.

Οι ταινίες αφηγούνται ιστορίες και μας βάζουν σε ένα τριπάκι, να μπαίνουμε στη θέση, στα "παπούτσια" του άλλου που λένε και οι Άγγλοι. Μπήκα κι εγώ στη θέση αυτών των ανθρώπων που έφτασαν στο σημείο να ασκήσουν βία. Ασκείς βία έτσι απλά; Τραυματίζεις έτσι απλά σωματικά ή ψυχικά έναν άνθρωπο; Είμαστε όλοι ικανοί at some point να αφαιρέσουμε μια ανθρώπινη ζωή;

Υπάρχει για όλους αυτό το σημείο που αλλάζεις διάσταση και το μυαλό σου θολώνει; Είμαι εγώ ικανή να πάρω ένα περίστροφο και να αφαιρέσω μια ανθρώπινη ζωή; Ένιωσα σε κάποιο σημείο στη ζωή μου πρόσφατα, όταν έφυγε η ξανθούλα μου ότι αυτός που την έστειλε σε άλλη διάσταση θα ήθελα να πεθάνει από τα χέρια μου. Έπιασα τον εαυτό μου να λέει ότι αν είχα περίστροφο κι αυτόν απέναντι θα τράβαγα τη σκανδάλη. Είδα το παιδί στην ταινία να σηκώνει όπλο και είπα μέσα μου, ε ναι λοιπόν, καν' το. Δεν ξέρω αν μου έδινε κανείς σήμερα αυτόν τον άνθρωπο κι ένα περίστροφο αν θα το έκανα. δεν ξέρω αν με ψυχρή λογική ή ωμό συναίσθημα οπλίζεται το χέρι σου να κάνει κάτι τέτοιο. Είπα τότε ότι θα τον σκότωνα και δεν θα κοιτούσα πίσω. Σήμερα μάλλον δεν μπορώ να το κάνω. 

Η οριακή βία, αυτή η στιγμή που μπορεί να οπλίσει το χέρι σου και να κάνεις κάτι τέτοιο, είναι απρόβλεπτη και ξαφνική, ακριβώς όπως καίγεται μια λάμπα, όταν κοπεί ή καεί το νήμα βολφραμίου. Ανάβεις τον διακόπτη και δεν βγαίνει πια φως. Κόβεται το κύκλωμα. Όπως λοιπόν κάθε λάμπα μπορεί να καεί, έτσι είναι δυνατόν και κάθε άνθρωπος να φτάσει το οριακό σημείο, να ασκήσει οριακή βία και να αφαιρέσει έτσι απλά μια ανθρώπινη ζωή.

Και το φως, η φωτιά να γίνει σκοτάδι.

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Ο χρόνος, οι άνθρωποι, οι ιστορίες τους

Τώρα που κάπως μου πέρασαν τα νεύρα, να σας πω για μια καταπληκτική έκθεση που πήγα χθες. Είναι στο Μουσείο Μπενάκη, στο Κεντρικό, στην Κουμπάρη & Βασ. Σοφίας. Είναι μια παρέμβαση στη μόνιμη έκθεση του μουσείου. Τρελάθηκα. Απίστευτο. Ενθουσιάστηκα, γέλασα πολύ. Ορισμένες  παρεμβάσεις είναι αυτό που λέμε brilliant, ευφυείς. Όσοι τραβάνε κολλήματα με το Ελληνοχριστιανικό ιδεώδες, καλύτερα να περιοριστούν σε καφεδάκι στο μπαλκόνι του μουσείου και να πάρουν μάτι τα κορμιά απέναντι με τις φουστανέλες να κάνουν πρόβες.
Ότι πρέπει. Αγαπημένα εκθέματα, η "Παρθένα" και η Minie Mouse. Τα ξεχωρίζω απλώς διότι είναι διαγαλαξιακά ως συλλήψεις. Να πάτε. Μέχρι 31-01-2011, αλλά να πάτε οπωσδήποτε. Πάρε και καλούς φίλους μαζί. Για να ξετρυπώσει κανείς όλες τις παρεμβάσεις, θέλει εξαιρετικό μάτι.
"Παρθένα"
Τα σέβη μου.