Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

Μετά τις κάλπες, μετά τα φλας

Όπως δημοσιεύτηκε στο maga.gr τη Δευτέρα, 2 Ιουλίου, 2012.

Η ΙΕ’ Περίοδος της Βουλής των Ελλήνων μόλις ξεκίνησε. Άστραψαν πάλι τα φλας, των φωτογράφων, γεμάτα τα θεωρεία στην ορκωμοσία να καμαρώσουν τους οικείους τους στο ρόλο του αντιπροσώπου του Έθνους.

Οι 300 ορκίστηκαν. Για την ακρίβεια δεν ορκίστηκαν 300, αλλά κατά τι λιγότεροι, καθώς ο Πρωθυπουργός απουσίαζε για πρώτη φορά από τη Μεταπολίτευση από την Ορκωμοσία, καθώς η εγχείρηση στο μάτι δεν του επιτρέπει ορθοστασία. Εκτός του κ. Σαμαρά, δεν ορκίστηκε ούτε ο κ. Βενιζέλος, ούτε ο κ. Παπανδρέου, αλλά ούτε και οι κ.κ. Αβραμόπουλος, Χατζηδάκης και Σταϊκούρας, καθώς συνόδευαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στη Σύνοδο Κορυφής, μία από τις πιο κρίσιμες για το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης, η Ελλάδα αυτή τη φορά δεν ήταν το κρέας στο κυρίως πιάτο.

Πολλές πρωτοτυπίες λοιπόν αυτές τις μέρες, ακέφαλη η Κυβέρνηση και η πρώτη σε δύναμη Κοινοβουλευτική Ομάδα, απών και ο πρώτος τη τάξει Υπουργός, απών και έτερος της “Συγκυβερνητικής Τρόϊκας”. Αλλά η πρωτοτυπία δε σταματάει εδώ φυσικά. Στα της Κυβερνήσεως, μέσα σε 10 μέρες, απεδέχθη τη θέση του Υπουργού Οικονομικών ο κ. Ράπανος, ασθένησε, βρέθηκε νέος Υπουργός να τον αντικαταστήσει πριν καν ορκιστεί και υπέβαλε την παραίτηση του ο Υφυπουργός Ναυτιλίας κ. Βερνίκος, αφού διαπιστώθηκε μετά από πίεση του ΣΥΡΙΖΑ ότι υφίσταται κώλυμα λόγω της εμπλοκής του σε offshore εταιρεία.

Σαν να μην έφτανε αυτό, η θέση που χήρεψε λόγω παραίτησης του κ. Βερνίκου από το ανασυσταθέν Υπουργείο Ναυτιλίας, δεν πρόκειται να αναπληρωθεί από νέο πρόσωπο, αφήνοντας ερωτηματικά για το αν πραγματικά χρειαζόταν, ή δημιουργήθηκε για να μπει άλλος ένας Υφυπουργός με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση.

Ο νέος Υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας εν τω μεταξύ δεν έχει ορκιστεί ακόμη, η εβδομάδα ξεκινά περιμένοντας την άφιξη της Τρόϊκας. Όσο η κατάσταση της υγείας του Πρωθυπουργού δεν το επιτρέπει, αντί για το Μέγαρο Μαξίμου, όλες οι συναντήσεις θα συνεχίσουν λαμβάνουν χώρα στο σπίτι του κ. Σαμαρά στην Κάτω Κηφισιά, η ορκωμοσία του κ. Στουρνάρα θα καθυστερεί και τυπικά θα παραμένει Υπουργός Οικονομικών ο κ. Ζανιάς, Υπηρεσιακός Υπουργός της Κυβέρνησης του ήρεμου και αποτελεσματικού όπως αποδείχθηκε, κ. Πικραμμένου.

Από το άδειο προς ώρας Μέγαρο Μαξίμου, κάνουμε μία στάση δίπλα, στο Προεδρικό Μέγαρο. Ο Πρώτος Πολίτης της χώρας, επέστρεψε μετά από πολλά χρόνια στις Βρυξέλλες, χωρίς τους παλιούς του γνώριμους, το τραπέζι μεγάλωσε και η Μάργκαρετ Θάτσερ έδωσε τη θέση της στην Ανγκέλα Μέρκελ, ο Φρανσουά Μιτεράν στον συνονόματο του Ολάντ. Η Ευρώπη άλλαξε, ο πάλαι ποτέ Υπουργός Εξωτερικών αντικατέστησε τον Πρωθυπουργό, μετά από ένα διήμερο τρελής γκάφας του Υπουργείου Εξωτερικών, του Μεγάρου Μαξίμου, κανείς δεν ξέρει.

Όπως φάνηκε, άφησε καλές εντυπώσεις, όπως είχε συμβεί και με τον κ. Πικραμμένο όταν συνάντησε την κ. Μέρκελ. Μόνο που δεν περίμεναν να δουν εκείνον, μετά από τη μακρά αγωνία της Ευρώπης για το εκλογικό αποτέλεσμα και την επόμενη μέρα στην Ελλάδα, περίμεναν κάτι παραπάνω από τον παλαίμαχο των Βρυξελλών και την επιστολή του κ. Σαμαρά.

Η αδυναμία άσκησης Πολιτικής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θεσμικά, λειτούργησε ως αποτρεπτικός παράγοντας στο να ειπωθούν παραπάνω πράγματα, επί της ουσίας, να ασκηθεί για παράδειγμα πίεση όμοια με αυτή που άσκησε ο κ. Μόντι με τον κ. Ραχόι, ακόμα και αν η Ελλάδα είναι σαφώς σε δυσμενέστερη θέση διαπραγματευτικά.

Ο κ. Παπούλιας ουσιαστικά είχε τον άκομψο ρόλο του “κομιστή” της επιστολής του Πρωθυπουργού κάτι που φαίνεται ότι ενόχλησε τους κύκλους του Προεδρικού Μεγάρου, συνοδευόμενος από έναν όπως είπαμε Υπηρεσιακό Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος επίσης δεν μπορεί να χαράξει Πολιτική, όχι από άγνοια της κατάστασης, κάθε άλλο, αφού ήταν εκεί στις θητείες των κ.κ. Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλου και Σαχινίδη, αλλά επειδή ένας Υπηρεσιακός Υπουργός δεν έχει θεσμικά τέτοιο ρόλο και δυνατότητα. Πάνω από όλα όμως, δεν ήταν εκείνος με τον οποίον ήθελαν να μιλήσουν οι ομόλογοι του στις Βρυξέλλες. Τα λοιπά μέλη της αποστολής, είναι νεοφώτιστα Κυβερνητικά στελέχη, τα οποία έχουν μεν θεσμικά τη δυνατότητα να χαράξουν πολιτική και να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις, αλλά θα καλούνταν να το πράξουν εν τη απουσία του Πρωθυπουργού.

Η εικόνα αυτή της Ελληνικής αποστολής, δείχνει στα μάτια μου να ανακουφίζεται που δεδομένης της κατάστασης στο εσωτερικό, η Σύνοδος Κορυφής ουσιαστικά ασχολήθηκε λιγότερο με τη χώρα μας από όλες τις άλλες φορές, από την αρχή της κρίσης. Η στάση αναμονής και η μη διαπραγμάτευση επί της ουσίας ανακουφίζει κάπως το άδειο Μέγαρο Μαξίμου, μέχρι να έρθει η Τρόϊκα. Ο κ. Σαμαράς κερδίζει μέρες έξω. Αν περπατήσουμε όμως μέσα από τον Εθνικό Κήπο και μεταφερθούμε στη Βουλή, θα διαπιστώσουμε ότι ο χρόνος πιέζει και από εκείνη τη μεριά.

Το Σύνταγμα προβλέπει ότι μέσα σε 15 μέρες από την ορκωμοσία του Πρωθυπουργού η Κυβέρνηση οφείλει να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη νέα Βουλή. Για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να έχουν προηγηθεί οι Προγραμματικές δηλώσεις, όπως προβλέπει ο Κανονισμός της Βουλής. Η προθεσμία λοιπόν εκπνέει μέσα στην εβδομάδα. Ο κ. Σαμαράς πρέπει να σηκωθεί, να κάνει κάτι παραπάνω από την καθησυχαστική εμφάνιση και το αιφνιδιαστικό “όλα καλά;” στους πολιτικούς ρεπόρτερ έξω από το σπίτι του. Πρέπει να ορκιστεί ο ίδιος Βουλευτής, να εκφωνήσει τις Προγραμματικές δηλώσεις, απαντήσει με δευτερολογία ως είθισται, να παραστεί στην ορκωμοσία του κ. Στουρνάρα επί του Προέδρου της Δημοκρατίας, να δείξει στην Τρόϊκα που έρχεται και μαζί με την Τρόϊκα σε όλη την Ευρώπη που τον περιμένει, ότι η Ελλάδα έχει Πρωθυπουργό, έχει Κυβέρνηση και προχωράει μπροστά.

Θα πει κανείς, ας εκφωνήσει τις Προγραμματικές δηλώσεις και ας επιστρέψει σπίτι του για να συνεχίσει την απαραίτητη για την αποθεραπεία ξεκούραση. Όσο και αν δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες, το υπαγορεύει η υγεία του. Ας ελπίσουμε ότι ο κ. Σαμαράς θα καταφέρει να είναι συνεπής στις προθεσμίες αλλά και στην ουσία του πράγματος Κοινοβουλευτικά. Γιατί εκτός από τα επείγοντα στην ατζέντα, υπάρχει και κάτι ακόμα.

Η Βουλή που ορκίστηκε και θα κληθεί να φέρει εις πέρας τη Νομοθετική Εργασία αλλά και τον εξίσου σημαντικό Κοινοβουλευτικό έλεγχο, έχει άλλη μία πρωτοτυπία. Έχει για πρώτη φορά κενή τη θέση του Ζ’ Αντιπροέδρου που εκλέγεται από την 4η σε δυναμικότητα ΚΟ της Αντιπολίτευσης, τη Χρυσή Αυγή. Η θέση αυτή έμεινε κενή αφού ο υποψήφιος της Χρυσής Αυγής δεν ψηφίστηκε μεν από τους συναδέλφους του, πήρε όμως 23 επιπλέον ψήφους από τις 18 που αναμένετο αν δεν στηριζόταν στη μυστική ψηφοφορία από άλλους Βουλευτές πλην της ΚΟ της Χρυσής Αυγής. Κάτι τέτοιο δε λέει απαραίτητα κάτι για το ποιοι στήριξαν και από ποιο χώρο προέρχονται κομματικά, αλλά επιβεβαιώνει την υποψία όλων όσων παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις εργασίες του Κοινοβουλίου.

Ξεκίνησε μια δύσκολη Βουλή. Και τώρα που δεν αστράφτουν πια τα φλας της Ορκωμοσίας, αρχίζουν οι εργασίες, με εκπεφρασμένα και κρυφά άκρα, που φωνάζουν εκτός και διεκδικούν εντός και θεσμικά τη θέση τους εντός πλαισίου Δημοκρατίας. The clock is ticking…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου