Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να καθαρίζει η ψυχούλα σου. Stabat Mater στον υπολογιστή και το ipod και περπάτημα, ή διάβασμα. Ακούγοντας και τα 12 μέρη, αλλά με ιδιαίτερη αγάπη στο 2ο, ένιωσα την ψυχή μου να καθαρίζει. Αυτός που μου το έστειλε, αχ αυτός ο άνθρωπος, πόσο με ξέρει τελικά, δεν ξέρει τι καλό μου έκανε, μακάρι να καθάρισε και τη δική του την ψυχούλα. Μετά από αυτό, μετά από την εσωτερική καταβύθιση στην ψυχούλα μου, τον νοητό θρήνο ή και τον πραγματικό κάποιες φορές, έχει πια νόημα η Ανάσταση.
Τώρα φαίνεται πόσο σωστή ήταν η επιλογή της τρόπω τινά απομόνωσης, η επιλογή του να μείνει κανείς μόνος στις οικογενειακές γιορτές, έστω για μια φορά, να έχεις ένα σπίτι άδειο, να κάνεις ανάσταση μαζί με φίλους και να τρως μαζί τους, να πίνεις το ποτό σου μαζί τους, να μην μονάσεις μόνος σου, αλλά να έχεις τη δυνατότητα της απομόνωσης και της περισυλλογής. Και με τέτοιες μουσικές και άλλους ύμνους, καθολικούς, ορθόδοξους, πιστεύεις δεν πιστεύεις, κάτι έχουν και σου καθαρίζουν την ψυχούλα σου, παίρνουν βελόνα και κλωστή και σου ράβουν την καρδούλα. Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα. Εύχομαι όλοι με κάποιο τρόπο να βρήκαν βελόνα και κλωστή, χρειάζεται.
Χρόνια καλά σε όλους.
Cuius animam gementem,
contristatam et dolentem
pertransivit gladius.
contristatam et dolentem
pertransivit gladius.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου