Πάνω πλατεία, κάτω πλατεία, σουβλάκια, μπαλόνια με την Ντόρα τη μικρή εξερευνήτρια, ξηροκάρπι, σφυρίχτρα, κατσαρόλι, ταψάκι. Κατεβαίνει επειδή είναι μόδα να αγανακτείς. Χωρίς να ξέρεις πραγματικά γιατί, χωρίς να έχεις να προτείνεις. Ακούς στη συνέλευση τη διαπίστωση ότι όταν είμαστε πάνω από 2 αμφιθέατρα νοματαίοι δεν λειτουργεί η άμεση δημοκρατία. Έλα, σώπα.
Αν είχα μέχρι και χθες μια ελπίδα ότι μπορεί να βγει κάτι πιο βαθύ από το αυτονόητο, απόψε την έχασα κι αυτήν. Από τα φάσκελα στα σουβλάκια, η συνέλευση σε εμβρυακό επίπεδο σκέψης. Πέστε να με φάτε, αλλά καταλάβετε ότι "καίτε" την ιστορία εκεί κάτω. Η κυβέρνηση ανέχεται ουσιαστικά την κατάσταση στην πλατεία γιατί βλέπει ότι θα ξενερώσει. Όσο δεν υπάρχουν ρεαλιστικές προτάσεις για λύσεις και σχεδιασμός και αναλώνεστε στο πως θα λειτουργήσει το camp, όσο βλέπει η εξουσία ότι δεν υπάρχει σοβαρή αντιπρόταση, δεν έχει λόγο να φοβάται. Όσο και να αβαντάρουν τα ΜΜΕ το θέμα, όσες Κυριακές και να ζήσουμε στην Πλατεία Συντάγματος, ο κόσμος θα συνεχίσει να κατεβαίνει επειδή είναι trendy να αγανακτείς και όχι επειδή ξέρει τι συμβαίνει και μπορεί και θέλει να προτείνει κάτι. Ο προβατισμός δεν είναι λύση. Να δούμε ως θα τα πάει ο Πελεγρίνης αύριο στα προπύλαια, με τον Μίκη. Επαναστάτησαν κι αυτοί. Πως. Βέβαια.
Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι πρέπει να πεινάσουμε πραγματικά για να βρούμε λύση και να ψάξει ο κόσμος πραγματική πρόταση και όχι copy - paste παρωδία που ξεφτυλίζει την επανάσταση ως ιδέα. Οι Δεν Πληρώνω δεν είναι επανάσταση, ο Ελληναράς δεν είναι επανάσταση. Είναι κατάντια κι απογοήτευση. Και φυσικά και το επιτηδευμένο πρωτοποριακό "κάντο όπως οι Ισπανοί" είναι όχι απλά κακό, αλλά και επικίνδυνο. Λιπαρό, ψεύτικο και φτηνό, ενώ πουλιέται πολύ ακριβά, σαν τα βρώμικα σάντουιτς από τις καντίνες στο Σύνταγμα, σαν το αράπικο φυστίκι, λες και πάμε να δούμε την Ολυμπιακάρα.
Έλα κι εσύ στο Σύνταγμα, αν σφίξουν λίγο ακόμα οι ζέστες, θα ανοίξουμε και τους κρουνούς να κάνουμε επαναστατικό μπουγέλο. Δρώμενο.
Μέχρι απόψε κράταγα μια πισινή. Αλλά σιγά σιγά καταλαβαίνω, διαλύεται το σύννεφο της τσίκνας σαν περπατώ τη Βασιλίσσης Σοφίας. Δεν είχα καταλάβει ότι αν η κατάσταση που θα διαμορφωνόταν θα ήταν όντως επικίνδυνη για την κυβέρνηση, θα έπεφτε ωμό ξύλο από την πρώτη μέρα.Νόμιζα ότι θα δω κάτι αληθινό και διαφορετικό. Από προβληματισμένη, τώρα πια είμαι και απογοητευμένη. Δυστυχώς, το #greek revolution - Τι δεν θέλω να δω της προηγούμενης εβδομάδας έπεσε μέσα. Μάλλον είχα πάρα πολλές προσδοκίες τώρα που το ξαναδιαβάζω.
Τα είδα όλα.
Αν είχα μέχρι και χθες μια ελπίδα ότι μπορεί να βγει κάτι πιο βαθύ από το αυτονόητο, απόψε την έχασα κι αυτήν. Από τα φάσκελα στα σουβλάκια, η συνέλευση σε εμβρυακό επίπεδο σκέψης. Πέστε να με φάτε, αλλά καταλάβετε ότι "καίτε" την ιστορία εκεί κάτω. Η κυβέρνηση ανέχεται ουσιαστικά την κατάσταση στην πλατεία γιατί βλέπει ότι θα ξενερώσει. Όσο δεν υπάρχουν ρεαλιστικές προτάσεις για λύσεις και σχεδιασμός και αναλώνεστε στο πως θα λειτουργήσει το camp, όσο βλέπει η εξουσία ότι δεν υπάρχει σοβαρή αντιπρόταση, δεν έχει λόγο να φοβάται. Όσο και να αβαντάρουν τα ΜΜΕ το θέμα, όσες Κυριακές και να ζήσουμε στην Πλατεία Συντάγματος, ο κόσμος θα συνεχίσει να κατεβαίνει επειδή είναι trendy να αγανακτείς και όχι επειδή ξέρει τι συμβαίνει και μπορεί και θέλει να προτείνει κάτι. Ο προβατισμός δεν είναι λύση. Να δούμε ως θα τα πάει ο Πελεγρίνης αύριο στα προπύλαια, με τον Μίκη. Επαναστάτησαν κι αυτοί. Πως. Βέβαια.
Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι πρέπει να πεινάσουμε πραγματικά για να βρούμε λύση και να ψάξει ο κόσμος πραγματική πρόταση και όχι copy - paste παρωδία που ξεφτυλίζει την επανάσταση ως ιδέα. Οι Δεν Πληρώνω δεν είναι επανάσταση, ο Ελληναράς δεν είναι επανάσταση. Είναι κατάντια κι απογοήτευση. Και φυσικά και το επιτηδευμένο πρωτοποριακό "κάντο όπως οι Ισπανοί" είναι όχι απλά κακό, αλλά και επικίνδυνο. Λιπαρό, ψεύτικο και φτηνό, ενώ πουλιέται πολύ ακριβά, σαν τα βρώμικα σάντουιτς από τις καντίνες στο Σύνταγμα, σαν το αράπικο φυστίκι, λες και πάμε να δούμε την Ολυμπιακάρα.
Έλα κι εσύ στο Σύνταγμα, αν σφίξουν λίγο ακόμα οι ζέστες, θα ανοίξουμε και τους κρουνούς να κάνουμε επαναστατικό μπουγέλο. Δρώμενο.
Μέχρι απόψε κράταγα μια πισινή. Αλλά σιγά σιγά καταλαβαίνω, διαλύεται το σύννεφο της τσίκνας σαν περπατώ τη Βασιλίσσης Σοφίας. Δεν είχα καταλάβει ότι αν η κατάσταση που θα διαμορφωνόταν θα ήταν όντως επικίνδυνη για την κυβέρνηση, θα έπεφτε ωμό ξύλο από την πρώτη μέρα.Νόμιζα ότι θα δω κάτι αληθινό και διαφορετικό. Από προβληματισμένη, τώρα πια είμαι και απογοητευμένη. Δυστυχώς, το #greek revolution - Τι δεν θέλω να δω της προηγούμενης εβδομάδας έπεσε μέσα. Μάλλον είχα πάρα πολλές προσδοκίες τώρα που το ξαναδιαβάζω.
Τα είδα όλα.
Πες τα χρυσόστομη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιτά απλά και περιεκτικά!!!